rodzinny projekt "biurko dla mamy"

Udało się, piszę do Was zza biurka(!). Kosztowało nas to jeden wypad do Ikei, jakieś 250 zł na blat i koziołki oraz calusieńki dzień przemeblowania z remanentem. Zajęłoby to pewnie mniej, gdyby wcześniej był porządek. A że przed Świętami wolałam kulać pralinki, wycinać gwiazdki z papieru i wykonywać wiele tyle czasochłonnych, co niepotrzebnych głupot, to pokój był do wczoraj obleśną zbieraniną brudu i śmiecia wszelakiego. Na śmietnik wyleciało 6 worków starych gazet, rachunków i różnych papierzysk. Spod i zza mebli odkurzyliśmy całe stado różnych puszystych, nowych form życia. 

Pozytywne (oprócz faktu, że MAM BIURKO!!!) jest to, że do pracy wzięliśmy się razem, cała nasza trójka dzielnie przesuwała, segregowała, Pan Polka Dot jak jakaś zwariowana sprzątaczka biegał z odkurzaczem, dzielnie przesuwał, szorował, przekładał, Zofia szalała z mopem i ogólnie mieliśmy męczący, ale fajny dzień w dresach i ze szmatami w dłoni. Na obiad była pizza na telefon, zjedzona pospiesznie pośrodku tego syfu. Chyba nie tylko ja miałam taką noworoczną jazdę, nawet na co dzień nie lubiący zmian i przemeblowań pan mąż dał się wkręcić i było to jedno z niewielu takich przedsięwzięć, kiedy nie byłam jego znienawidzonym przez rodzinę prowodyrem, który zagania biedaków do pracy. 

Przy takim biurku na pewno będę miała wenę do pisania:)