w muzeum

Bardzo się staram. Wymyślam, kupuję, dekoruję, sprzątam, przestawiam, organizuję.

Mam misję jakąś z tym pokojem normalnie. Już się tu chyba kiedyś zwierzałam, jak to wyłazi ze mnie dziewczynka, która dzieliła w dzieciństwie przejściowy pokój z bratem. Gdy ja układałam książki kolorami i wygładzałam narzutę na łóżku, on bawił się w wojnę i budował po swojej stronie bazy. Nic nie układał, narzuty nie miał. Ten kompleks i ta niezaspokojona potrzeba własnego, wypieszczonego kąta napędzają mnie, by wciąż udoskonalać te Zosine dziesięć metrów.

Dlatego od czasu ostatniego remontu i tamtej metamorfozy wciąż wprowadzam u Zośki jakieś zmiany.  Usuwam niepasujące pozostałości poprzedniego wystroju (zacieram ślady po moim pomyśle na brąz  i zieleń, ble), dokładam dodatki w nowej konwencji kolorystycznej. I tak pojawił się u młodej ikeowski przybornik - wózek RASKOG i kubeł na zabawki w tym samym odcieniu ciemnego turkusu. W sznurze Cotton Ball Lights wymieniłam kilka kul (brąz i zieleń na miętę i turkus) i - zgodnie z zapowiedzią - wymieniłam zasłony i lampę. Pamiętacie Little Room? To taki cudny sklep z wyposażeniem pokoików dziecięcych, robiliśmy kiedyś razem konkurs. Odkryłam wtedy u nich Young Deco - kolekcję lamp i tekstyliów z jakimś absolutnie gigantycznym wyborem wzorów i wiedziałam, że po remoncie coś u nich zamówię. I tak zawisł u Zośki różowy abażur - genialny, świetnie wykonany, daje dużo światła i pięknie się prezentuje. Ostatnio doszły też szyte na miarę zasłonki - turkusowe w drobne, białe groszki. Dwie warstwy materiału świetnie kryją, a wpustki nadają im starannego wyglądu. Pojawiło się też kilka innych nowych akcesoriów, ale o nich później, wymagają osobnej dokumentacji i wystąpienia w roli głównej.

A teraz smutna prawda - ten pokój tak nie wygląda. No, może poza rzadkimi chwilami, gdy Zosia jest w szkole, Hanka śpi i porządnie go wysprzątam. Albo akurat robię zdjęcia na bloga. Normalnie wala się na środku kilka kartonów i kocy, rząd zabawek, na biurku leży dwadzieścia osiem arkuszy papieru, pod biurkiem kilo ścinek i z siedem kredek. Normalnie po łóżku skacze mała dziewczynka, więc narzuta jest skotłowana, a poduszki w nieładzie. Zazwyczaj wala się tu pełno prac plastycznych wszelkiej maści - plastelinowych ludzików czy domków z kartonu po butach, częstym zjawiskiem są różne przyrodnicze znaleziska - trawy i liście, szyszki, kamienie i muszelki. W różnych miejscach śpią tu w dziwnych posłaniach przeróżne lalki i zwierzęta. Na podłodze leży drobna zawartość trzech walizek. Na łóżku stoi tipi, a na biurku jest sklep. Albo odwrotnie.

Czasami wzdycham do prostych i pięknych skandynawskich pokoików, minimalistycznych, czarno-białych, takich, wiecie, że tylko łóżko, biurko, designerska lampa i na białej podłodze tylko jeden stylowy kosz na zabawki, wózek dla lalek i lalka, oczywiście jedna. Potem zazwyczaj wzdycham głęboko i odpowiadam sobie na pytanie: gdzie wolę żyć - w domu czy w muzeum?

 

 

myszka w pudełku - Amazing Decor

 

pióropusz - Moi Mili