taka konwencja

Gdy jestem na wsi, wchodzę w rolę, zmieniam konwencję estetyczną, jak i gastronomiczną.

Nie wożę ze sobą pastelowej melaminy, ani skandynawskich dodatków. Tam pasują mi mamine gliniane dzbany, talerze w kwiatki, suszone zioła w koszach. Sama czasem dokupuję jej naczynia, obrazki, czy poduszki do tej sielskiej kolekcji. Jak ostatnio te szare dzbanki z duńskiej ceramiki, pasują jak ulał, jakby tu stały od zawsze. Jak one tak stoją na tarasie, na drewnianym stole, gdy tak siadam przy nim na poduszkach w kratkę i patrzę na sad, to jakże bym śmiała podać do tego stołu sushi czy inne spaghetti? No jak koło tych dzbanków wypełnionych rumiankiem i bławatkami postawić woka z nudlami, hę? Gdy wchodzę w tryb wiejski, gotuję jak baba ze wsi, korzystam z płodów rolnych, z jaj od sąsiadki, z zieleniny z ogródka, z owoców z sadu. Gotuję zupy proste i przaśne, jak zagraj z kiełbasą, ziemniakami i lanymi kluskami, z toną kopru z maminego warzywnika. Smażę placki, lepię pierogi, do jajecznicy z wiejskich jaj jemy pajdy żytniego chleba. Gdy już nudzą nam się jedzone z drzew i krzaków wiśnie, porzeczki, maliny, gruszki, czy jak teraz - truskawki, gotujemy z mamą kompoty, smażymy dżemy, robimy słodkie obiady. Łatwiejsze od pierogów są serowe knedle, szybciej się je zagniata i lepi, mniej trzeba zrobić, żeby się najedli - są syte. I pyszne - letnie i wiejskie, totalnie w konwencji.

Knedle serowe z truskawkami

(20-25 sztuk)

Składniki:

0,5 kg twarogu

1 jajko

cukier waniliowy

mąka pszenna (zawsze dodaję na oko, przeczytaj sposób przygotowania)

truskawki (po sztuce na knedla)

śmietana z cukrem (najlepiej waniliowym) do polania

Przygotowanie:

• twaróg zagnieść z jajkiem i cukrem waniliowym, wsypywać powoli mąkę, zagniatając ciasto do czasu, aż nie będzie się kleić do rąk, lecz będzie jeszcze miękkie i wilgotne (wówczas knedle będą delikatne, za dużo mąki=twardziochy)
• truskawki umyć, pozbawić szypułek
• nabierać porcje ciasta wielkości piłeczki pingpongowej (można moczyć ręce w mące od czasu do czasu, jeśli się klei), rozpłaszczać, na środku układać truskawkę i zamykać ciasto wokół niej, leciutko rozciągając - ciasto ładnie się poddaje i nie sprawia problemów
• domknięty knedel pokulać chwilę w obmączonych dłoniach, by miał ładny kształt i by domknąć ewentualne dziurki w cieście, odkładać na obsypaną mąką tacę
• w dużym garnku zagotować wodę, posolić, delikatnie wkładać knedle i gotować dopóki nie wypłyną
• wyławiać łyżką cedzakową na talerz, podawać ze słodką śmietaną

Najlepiej spożywać na wsi, w otoczeniu przyrody, w obecności polnych kwiatów i przy dźwięku ptactwa.