wiosna osobista

Ależ się ten luty wlecze i dłuży. Ani to zima, ani nie wiadomo co.

Wyjątkową miałam cierpliwość do tej zimy. Inna sprawa, że ta była w tym roku dość łaskawa, ale i ja mało dość na nią marudziłam. Ale teraz już dość mam, głośno i zdecydowanie mówię jej więc "precz, cholero!".  Dość mam szarego świata i psich gówien na łysych trawnikach. Swoje się naszarpawszy z kombinezonem i gadżetami, łaknę zieleni i wiosennej łatwości życia. Pragnę nowalijek i wspaniałych, długich spacerów, potrzeba mi już tej energii, która spływa na człowieka wraz z pierwszymi promieniami słońca. Spadek formy zaliczam, za deficyt humoru i motywacji winię porę roku. Czuję się zmęczona i zniechęcona, wiem, że bez zmian w przyrodzie już trudno będzie o nie w mojej głowie.

Nie mogąc się już doczekać, czynię sobie wiosnę w chałupie. Kwiatami i zielonym napojem oszukuję szarzyznę za oknem. Staram się wlać w siebie trochę życia. Psich gówien z łysych trawników tym nie usunę, ale z nimi świat staje się zdecydowanie mniej szary. Biorę łyk i  zielono mi, i nawet ten kombinezon jakiś mniej straszny. Wiosna już blisko, czuję to.

Zielone smoothie, najlepsze
(1 duża porcja, lub 2 małe szklaneczki)

Składniki:

• 1 banan
• 1 kiwi
• pół awokado
• duża garść świeżego szpinaku
• 200 ml wody mineralnej
• 1 łyżeczka miodu
• opcjonalnie: 1 łyżeczka nasion chia

Owoce i awokado obrać, pokroić i z pozostałymi składnikami umieścić w kielichu blendera (lub w dzbanku, jeśli masz ręczny) i zmiksować.

słoik - More Than Jar