wyprawka szkolna - mission impossible

                            fot. Pinterest

Zaczynęła się u nas operacja: szkoła. Tak, zgadza się - SZKOŁA.

Mimo swoich zaledwie pięciu lat Zosiula za tydzień idzie do szkolnej zerówki, taka ze mnie matka. Wyrodna - bo postanowiłam przestać płacić za prywatne przedszkole i tym samym brutalnie przerywam młodej dzieciństwo, skazując ją na szkolny koszmar. To tyle jeśli chodzi o moje poglądy na temat sześciolatków w szkołach - nie lubię przesady, nie widzę tu konieczności ratowania kogokolwiek. Powszechną, darmową edukację dla każdego postrzegam raczej w kategoriach osiągnięcia cywilizacyjnego, ratować to można przed analfabetyzmem. Jako socjolog posiadam też umiejętność percepcyjnego wyjścia poza interes własny, świadomość trendów demograficznych ułatwia akceptację reformy edukacji. Bo raz, że szkoły pustoszeją, nauczyciele lecą na bruk, dwa, że nasze dzieci o rok wcześniej wyjdą na rynek pracy, zarabiać na nasze emerytury. Tyle gwoli wstępu.

Czy się nie martwię? Oczywiście, że tak. Ale nie tego, że moje piszące i liczące w wieku pięciu lat dziecko sobie nie poradzi, czy nie dosięgnie do umywalki. Dziecko ogarnięte, szkoła sprawdzona, także o to nie ma strachu. Martwię się o Zosiną adaptację do zmiany, o to, czy uda jej się powiedzieć na głos, jak ma na imię. Martwię się, że się wystraszy i zniechęci, bo ma problem z nowymi twarzami, gwarnymi miejscami, dostosowaniem się do poleceń i robieniem tego, co inni. Taka z niej indywidualistka. Wprawdzie robi postępy i jest coraz śmielsza, ale wchodzenie w nowe sytuacje to dla niej wciąż walka ze wstydem. Przygotowujemy się psychicznie już od dawna, miejsce zna, panią widziała, będą trzy znane już koleżanki. Nie wiem, czy to wystarczy. Myślę, że sytuację mogą też poprawić rzeczy przyziemne. Że radocha z chodzenia z nowym plecakiem, piórnikiem i cała ta dziewczyńska otoczka uatrakcyjnią początki. Ja to uwielbiałam, początek roku, świeże, piękne zeszyty i nieśmigane kredki.

I tu dochodzimy do kolejnego problemu. Nie sądziłam, że zakup wyprawki do zerówki wyda mi się trudniejszy od wszystkiego, co w jej pięcioletnim życiu miałam wybrać i nabyć. Rozglądam się po sklepach i opadają mi ręce - inwazja różu, kicz i tandeta. Czy w tym kraju można jeszcze kupić plecak bez Violetty (kim w ogóle jest ta cała Violetta?!), piórnik bez kucyków pony albo Hello Kitty? Papiernicze koszmarki atakują z wszystkich sklepów. O ile jeszcze z drobiazgami sobie poradzę, śniadaniówek i bidonów ładnych jest wszędzie na pęczki, to zakup plecaka i piórnika to jakieś mission impossible. Przeglądam zagraniczne strony i plecaki, owszem, gustowne, cudowne retro tornistry, ale czy to ja jestem sknerą, czy 3 stówy za plecaczek dla pięciolatki to jednak troszkę jakby dużo? Wykopałam parę gadżetów w sklepach internetowych,  wśród nich kilka za drogich plecaków i zero ładnych, podwójnych, rozkładanych piórników.

Nie ustaję w poszukiwaniach, jeśli więc znacie źródło ładnych plecaków i piórników w sensownych cenach - uratujcie nas przez wyprawkową katastrofą i dajcie znać!

1 - temperówka - zpotrzebypiekna.com, 2 - retro tornister Froy&Dind, 3 - notatnik Accessorize, 4 - notesik Accessorize, 5 - kalkulator Accessorize, 6 - plecak Kanken, 7 - plecak Accessorize

1 - lunchbox Skip Hop - Mamissima, 2 - bidon Sebra - Bavi, 3 - lunchbox i bidon Sebra - Mamissima, 4 - pudełeczka na przekąski - Paperchase, 5 - bidon - Paperchase, 6 - małe pudełko na lunch - Amazing Decor

 

1 - plecak Skip Hop - Mamissima, 2 - notes Atomic Soda - Amazing Decor, 3 - piórnik Atomic Soda - Mali ciekawscy, 4 - fartuszek - zpotrzebypiekna.com, 5 - zestaw przyborów - zpotrzebypiekna.com

6 - lunchbox - Mamissima, 7 - plecak Mi-Pac - The Hut