thepolkadotproject: stycznia 2015

sobota, 31 stycznia 2015

Już dawno chciałam go zrobić. A Wy wiecie, jak smakują rzeczy, które się chciało zrobić od dawna, prawda?

Uwielbiam kobiety, dziewczyny i dziewczynki. Nie cierpię głupich bab, próżnych idiotek, pustych księżniczek, różowych lal.

Gdyby mnie ktoś dzisiaj zapytał, czy lubię gotować, odpowiedziałabym, że nie cierpię.

Uchronić przed złymi snami. Ech, gdyby potrafiły to te koronki, pomponiki i wstążeczki!

Pij mleko, nie jedz jajek, jedz dwa jajka tygodniowo.

Mam swój ulubiony sezon w roku. I nie, nie chodzi mi o sezon grzewczy ani o sezon godowy gołębi.

Za trudy ciąży, porodu i wychowania dzieci matki dostają w zamian dyskryminację na rynku pracy, rozstępy i wieczny niedoczas.

To, co rano jem i piję ma znaczenie strategiczne.

Robię przekop do sąsiadów. Pokój Zośki dzieli tylko ściana od identycznego u państwa pod siódemką, a razem to byłoby już zacne dwadzieścia metrów.

Dziś poniedziałek. A jak poniedziałek, 12 stycznia, to wiecie, co to znaczy - zaczynam dietę. Zaczynam najedzona, żeby jakoś przetrwać.

Jest tak, jak się obawiałam. Mam mało czasu na to, co lubię. Nie starcza mi siebie dla siebie.

W tym roku to już na pewno się uda. 2015 wygląda mi na rok, w którym wreszcie zostanę chudym człowiekiem.

Nie uchowałam się, i mnie wzięło na wspominki i plany. Takie osobiste, życiowe i te blogowe (choć to w zasadzie w wielu punktach to samo).